Gnosis

Het Griekse woord gnosis komt van het werkwoord gignooskein, weten, kennen. Het is wél een vaag en wijds begrip, maar ik gebruik het in een zin die hieronder wel zal blijken. Gnosis staat diametraal tegenover geloven. Hier ligt ook de basis van de strijd die de kerken altijd hebben gevoerd tegen de gnosis als geestelijke…

Read more

Midden veertig besloot Wim Beurskens te gaan schrijven. Zoeken in zijn eigen taal naar wat hij al zijn hele leven zoekt, als voorzitter van de Passiespelen, als huisarts, als lezer, als misdienaar, als reiziger en als theoloog. Wat dan? De zin van het bestaan, die we allemaal voelen, maar niet kunnen aanraken. In een woord: verlossing.

Na dat besluit heeft hij veel gevonden en ook opnieuw gevonden, gedurende ruim twee decennia werken aan een niet gering oeuvre van columns, essays, toespraken en gedichten. Inmiddels volgt een kleine schare lezers op de voet wat hij publiceert. Deze website maakt zijn werk nu toegankelijker dan ooit. Het is tegelijk een manier om de balans op te maken. Grofweg valt het oeuvre van Wim Beurskens in twee helften uiteen: persoonlijk en beschouwend.

In de Persoonlijke stukken waarin Wim zich van zijn meest kwetsbare kant laat zien. De beschouwende stukken halen hun inspiratie van de groten zoals Teresa van Avila en Dostojewski. Hier komen ook kerkelijke kwesties aan de orde.

Veel leesplezier.

Over Wim Beurskens

Geboren in Swalmen, 1953, en er opgegroeid.
Gymnasium aan het Bisschoppelijk College van Roermond, 1965-1971.
High school in Californië, in 1971-1972.
Van 1972 tot 1979 medicijnen gestudeerd aan de Katholieke Universiteit Nijmegen.
In 1980 associé in huisartsenpraktijk in Tegelen, sinds twee jaar als een eenmanspraktijk, met bovengemiddeld veel ouderen en allochtonen. Veel poliklinische psychiatrie en psychologie doet Beurskens zelf in zijn praktijk.
Van 1991 tot 1998 naar de universiteit in Nijmegen teruggegaan om er als theoloog af te studeren.
Sinds 1985 voorzitter van de Passiespelen.
In 1996 leider van het verzet tegen de herindeling van Tegelen bij Venlo.

in persoonlijk

Jan van Avesaath, in memoriam bij zijn uitvaart

Donderdag, 17 februari 2022 Beste mensen, Als ik ’s avonds laat terug kwam van het werk, dan hoorde ik vaak binnen enkele minuten de poort gaan en dan kwam Jan, … hallou, gooienaovindj. Doe hubs de auto neet aafgesjlaote, woe zien de sjleutels … en dan dronken we nog een glaasje wijn. We hebben ons…

Read more
in familie, persoonlijk

Harrie Beurskens, uitvaart

In memoriam in de kerk van de Heilige Lambertus in Swalmen door Wim Beurskens. Harrie Beurskens was een vriend, reisgenoot en neef van de samensteller  van deze website. Woensdag 21 juli 2021 Beste mensen, De vorige week vertelden de dokters aan Har dat ze aan een nieuwe bloeding niets meer zouden kunnen doen. Soms was…

Read more
Woord van afscheid voor Ruud Linssen
in persoonlijk

Woorden van afscheid voor Ruud Linssen

Van het concert des levens krijgt niemand een program. Als ik één van mijn stukken zo was begonnen had Ruud er meteen een rode streep doorheen gehaald. Te truttig. Maar hoe waar is het voor hem geworden!

Read more
in beschouwingen, katholicisme

Beracha

Kerstmis 2022 Laatst was ik weer eens in Iranzu, een klooster in de uitlopers van de Spaanse Pyreneeën, waar ik vaker kom, en ik kon maar geen onderwerp vinden voor mijn column voor Kerstmis. Totdat ik de tekst onder ogen kreeg van een retraite die één van de paters had gegeven, ook voor Kerstmis. Die…

Read more
in beschouwingen, essay, geloof

Viruswappies

Dit stukje gaat over het verschijnsel viruswappie zoals zich dat in de corona-epidemie voordoet. Uitgangspunt is dat er niets nieuws is onder de zon. Het verschijnsel is bijgelovig van aard en bijgeloof is er altijd geweest. Het treedt vooral op in het aangezicht van de dood, vooral als die uit onverwachte hoek en massaal de…

Read more